Ik zal mij even voorstellen: ik ben Yvonne van de Wetering en woon buitenaf in IJsselmuiden,

heerlijk aan het water. Bij mijn woning heb ik een mooie grote tuin, waar mijn honden

zich heerlijk kunnen uitleven.

Bijna 13 jaar geleden kocht ik mijn eerste eigen hond Raisa, een Duitse Herder. Deze loopt nu nog heerlijk door de tuin te struinen. Ook boswandelingen vindt ze nog heerlijk en vooral als er dan ook nog eens water in de buurt is ... Ongeveer drie jaar nadat Raisa bij me kwam wonen, kreeg ik een Jack Russell Terriër waarmee ik mijn eerste nestje fokte; het virus was "geboren".

Op dat moment was ik ook nog volop met de paardensport bezig en daar ging zoveel tijd in zitten, dat een volgend nestje even moest wachten. Wegens gezondheidsklachten heb ik echter op een gegeven moment mijn paard moeten verkopen en ben ik me vol enthousiasme op de hondensport gaan richten. Ik wilde weer graag een nestje fokken, maar ook het lopen van shows trok me erg aan. Aangezien ik een kleiner ras naast mijn Duitse Herder wilde, ben ik gaan zoeken en kwam ik in 2007 bij de Shiba uit. Ik heb van dit ras een mooie reu, Kyono, gekocht en ben daar veelvuldig shows mee gaan lopen. Na Kyono kwam Nonjah, een Duitse Herder en ook met haar ben ik naar shows gegaan. Beide met leuke resultaten.

Met Kyono en Nonjah ben ik tevens behendigheid gaan lopen en ben ik besmet geraakt met het virus van deze sport. Gezien het feit dat Kyono het niet altijd even leuk vond, ben ik me gaan oriënteren op een klein ras dat leuk in de sport en de wedstrijden mee kon lopen. Ik kwam uit bij de Sheltie. Ik had dit ras al een paar keer op shows gezien en was eigenlijk toen al verliefd op het ras geworden. Op het moment dat mijn eerste Sheltie, Aiko, een stap binnen de deur gezet had, was ik helemaal verkocht. Ik ben met hem behendigheid gaan lopen en dat doet hij vol overgave. Helaas voor hem geen shows, aangezien hij zijn balletjes niet heeft gekregen. Gezien het feit dat dit erfelijk is, wilde ik niet met hem fokken. Maar wat hebben we een plezier bij de behendigheid!

Shanai, mijn Oud Duitse Herder, kwam in beeld: een schat van een hond. Zij wil graag voor de baas werken, dus u raadt het al: zij ging ook de sport in ... jawel, de behendigheid. Ze vindt het geweldig en ook voor de gehoorzaamheidtraining draait ze haar "poot niet om" en sloot de cursus af met het winnen van de beker "Beste van de groep".

Djinta, mijn tweede Sheltie, kwam ... zag ... en overwon! Ze is een hele ondernemende meid, die graag samen met de kat de boel op stelten zet. Ook met haar ben ik de behendigheid in gegaan en loop ik shows. Maar de gehoorzaamheidtraining kan ze ook goed, want ook zij kwam met de beker "Beste van de groep" thuis.

Met Shanai en Djinta wil ik Uit pure Liefde, Par pur Amor, mijn kennelnaam uitdragen. Ik sta garant voor fokken op basis van kleinschaligheid en ik fok in een huiselijk sfeer, maar ik neem mijn hobby wel zeer serieus. Af en toe fok ik een nestje, waarbij ik zorgvuldig een goede reu uitzoek. Hierbij wordt een trip naar het buitenland niet uitgesloten. Ik fok volgens de regels van de Lang Stok & Oud Duitse Herder Vereniging (LSOHV) en de Nederlandse Sheltie Vereniging. Daarbij fok ik voor de Sheltie uitsluitend het Engelse Type.

Ik wens u veel plezier bij het bekijken van mijn site ...